Weerstandsdraad is draad die bedoeld is voor het maken van elektrische weerstanden (die worden gebruikt om de stroomsterkte in een circuit te regelen). Het is beter als de gebruikte legering een hoge soortelijke weerstand heeft, omdat er dan een kortere draad kan worden gebruikt. In veel situaties is de stabiliteit van de weerstand van primair belang, en daarom spelen de temperatuurcoëfficiënt van de soortelijke weerstand en de corrosiebestendigheid van de legering een grote rol bij de materiaalkeuze.

Wanneer weerstandsdraad wordt gebruikt voor verwarmingselementen (in elektrische verwarmingstoestellen, broodroosters en dergelijke), is een hoge soortelijke weerstand en oxidatiebestendigheid belangrijk.

Soms wordt weerstandsdraad geïsoleerd met keramisch poeder en omhuld met een buis van een andere legering. Dergelijke verwarmingselementen worden gebruikt in elektrische ovens en boilers, en in speciale vormen voor kookplaten.
Staaldraad bestaat uit meerdere strengen metaaldraad die in een spiraal zijn gedraaid en zo een samengesteld "touw" vormen, in een patroon dat bekend staat als "gelegd touw". Staaldraad met een grotere diameter bestaat uit meerdere strengen van dergelijk gelegd touw in een patroon dat bekend staat als "kabelgelegd”.

Staaldraden voor staalkabels worden doorgaans gemaakt van ongelegeerd koolstofstaal met een koolstofgehalte van 0,4 tot 0,95%. De zeer hoge sterkte van de staalkabels zorgt ervoor dat staalkabels grote trekkrachten kunnen weerstaan ​​en over schijven met relatief kleine diameters kunnen lopen.

In de zogenaamde kruislaagstrengen kruisen de draden van de verschillende lagen elkaar. In de meest gebruikte parallellaagstrengen is de slaglengte van alle draadlagen gelijk en lopen de draden van twee boven elkaar liggende lagen parallel, wat resulteert in een lineair contact. De draad van de buitenste laag wordt ondersteund door twee draden van de binnenste laag. Deze draden grenzen over de gehele lengte van de streng aan elkaar. Parallellaagstrengen worden in één bewerking gemaakt. De duurzaamheid van staalkabels met dit type streng is altijd veel groter dan die van (zelden gebruikte) staalkabels met kruislaagstrengen. Parallellaagstrengen met twee draadlagen hebben de constructie Filler, Seale of Warrington.

Spiraalkabels zijn in principe ronde strengen, omdat ze bestaan ​​uit een samenstelling van spiraalvormig over een middenstuk gelegde draadlagen, waarbij ten minste één draadlaag tegengesteld is aan die van de buitenste laag. Spiraalkabels kunnen zo worden gedimensioneerd dat ze niet roteren, wat betekent dat het draaimoment onder spanning vrijwel nul is. De open spiraalkabel bestaat uitsluitend uit ronde draden. De halfgeborgde en volledig geborgde spiraalkabel hebben altijd een middenstuk van ronde draden. De geborgde spiraalkabels hebben één of meer buitenste lagen profieldraden. Ze hebben het voordeel dat hun constructie het binnendringen van vuil en water in hoge mate voorkomt en ze ook beschermt tegen verlies van smeermiddel. Daarnaast hebben ze nog een ander zeer belangrijk voordeel: de uiteinden van een gebroken buitendraad kunnen het touw niet verlaten als het de juiste afmetingen heeft.
Geslagen draad bestaat uit een aantal kleine draden die samengebundeld of gewikkeld zijn om een ​​grotere geleider te vormen. Geslagen draad is flexibeler dan massieve draad met dezelfde totale doorsnede. Geslagen draad wordt gebruikt wanneer een hogere weerstand tegen metaalmoeheid vereist is. Dergelijke situaties zijn onder andere verbindingen tussen printplaten in apparaten met meerdere printplaten, waar de stijfheid van massieve draad te veel spanning zou veroorzaken als gevolg van beweging tijdens montage of onderhoud; netsnoeren voor apparaten; muziekinstrumentenkabels; kabels voor computermuizen; kabels voor laselektroden; besturingskabels die bewegende machineonderdelen verbinden; kabels voor mijnbouwmachines; kabels voor sleepmachines; en nog veel meer.